12. мая 2013 быв отвореный і посвяченый новый Православный храм святого Ростислава, автором проєкту якого є Русин із Братїславы – Інж. арх. Мілан Андраш, ПгД., і котрый ся находить на розї уліцьТомашіковой і Трнавской у Братїславі.

Храм є орьєнтованый в напрямі на выход (з розміром горізонталной проєкції 16,80 x 23,00 м.). Братїславскый храм мать єден главный вход і два входы збоку. Вступ до ареалу храму є з Томашіковой уліцї. Обєкт храму творять передня часть, головна часть (loď, шыфа) і святыня. Росположіня обєкту є в подобі ґрецького крижа, котрого єдно крыло з главным вступом є про фунґованя ходу продовжене. У продовженій масї з переднёв частёв ся находять просторы технічно-гіґєнічного выбавіня і сходы. Тота часть церькви мать три надземны штокы. На уровни I. штоку ся находить котелня, соціалне заряджіня (ВЦ), простор на продай церьковной літературы і склад. На II. штоку суть просторы на церьковный обряд а III. шток служыть про хор і приступ ку дзвонам. Цїлый простор главной части храму є ограніченый іконостасом і трёма півкруговыма стїнами, обопинаючіма помыселну квадратну часть шыфы, яка є оддїлена штирёма желїзобетоновыма стовпами. Іконостас оддїлює святыню з олтарём од шыфы. Над центром затяжіня шыфы ся выпинать єднолятый простор, котрый є застрішеный турнёв, якой верьхня часть ся находить у вышцї 26 метрів над уровнёв терену.

Цїла конштрукція храму є з монолітічного оцїлёбетону, звонка затеплена мінералнов вовнов, зднука выстеркована садров і натерта білов фарбов. Вшыткы части стріхы суть прикрыты мідянов бляхов. Архітектонічный выраз храму є креованый в дусї традічного бізантьского штілу, підрядженого прісній ортодоксній тіполоґії. Триступнёве членїня фасад сімболізує Пресвяту Божу Тройцю: Отця, Сына і Святого Духа. Інтерьєр храму, в котрім домінує узкый простор главной шыфы, є члененый штруктуров конштрукчных елементів в одозві перелинаня екстерьєровых подобовых частей. Є обогаченый выразнов дінамічнов кривков балконів III. штоку, котра як кібы вытваряла граніцю меджі світьскым і небесным жывотом. Перстінець дванадцятёх склепистых облаків у вышцї сім штокового дому, несучій склеписту централну турню, впущать днука лучі денного світла, завдякы чому централный простор вызерать вздушно, одкрыто і выкликує тепле почутя надчасовой атмосферы.