18. януара 2010 минуло 103 рокы од народжіня вызначного научного працовника світового мена і педаґоґа русиньского походжіня – Діонізія Ільковіча. Народив ся у Шарішскім Щавнику, окрес Свідник, у родинї ґрекокатолицького священика. По матурї в Пряшові одышов до Прагы штудовати математіку, фізіку і хемію на Універзіту Карлову, де ся барз добрї учів. Ту ёго русиньске сердце го привело до Сполку высокошколаків-Русинів, заложенім на універзітї. Почас штудій быв а по їх абсолвованю в роцї 1930 зістав на універзітї асістентом знамого науковця Ярослава Гейровского, опбявителя складной методы під назвов полароґрафія выужываюча електроаналізу на встановлїня зложіня латкы-рідины. За тот обяв Гейровскый в р. 1959 дістав Нобелову цїну. А на тім успіху мав немалый подїл праві молодый Д. Ільковіч. Потім переходить на Словеньско, де ся в тім часї будовала Словеньска высока школа технічна, Інштітут технічной фізікы і Фізікалный інштітут на Природознательскій факултї Універзіты Коменьского. Актівно ся запоїв і до заложіня Словеньской академії наук в р. 1953, де ся став єй рядным членом, академіком і ґенералным секретерём. Быв тыж членом-корешпондентом Чеськой академії наук. Як педаґоґ учів фізіку і публіковав свої высокошкольскы учебникы, главно з области фізікы. На школї діяв до 1977 року, повных 37 років. Умер 3. авґуста 1980 а на ёго почесть єдна з уліць у Братїславі несе ёго мено.